Κλεισμένος είμαι
καρτεράω το μήνυμα.
Μέρες (Φίλιπ Λάρκιν, μετάφραση: Θοδωρής Ρακόπουλος)
Γιατί έχουμε τις μέρες;
Οι μέρες είναι εκεί όπου ζούμε.
Κακεντρεχής Καιάδας (Χρυσούλα Βακιρτζή)
Συχνά δεν ξέρω τι ακριβώς
μου συμβαίνει και
συνθλίβομαι τόσο αβάσταχτα.
Δευτέρα Παρουσία (Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης)
Γυρίζοντας ολοένα σε κύκλους που πλαταίνουν
Το γεράκι δεν μπορεί ν’ ακούσει πια το γερακάρη,
Πρωί (Γιώργος Σεφέρης)
Άνοιξε τα μάτια και ξεδίπλωσε
το μαύρο πανί πλατιά και τέντωσέ το
Μονάχα με την ποίηση (Τάκης Βαρβιτσιώτης)
Μονάχα με την ποίηση
θα ’μαστε ακόμα ικανοί
Να βλέπουμε και ν’ αγαπούμε
Τα χέρια (Μιχάλης Γκανάς)
Κοιτάζει τα χέρια της. Πώς έγιναν έτσι; Πού βρέθηκαν τόσες φλέβες, τόσες ελιές και σημάδια, τόσες ρυτίδες στα χέρια της;